Doelstelling van de Advaita-weken is de verdere opening van zelf-zijn tot non-dualiteit door ontplooiing van inzicht, ontspanning en overgave.
Deelnemers zijn mensen die deze doelstelling belangrijk vinden en de retraiteweken daarom de moeite waard vinden.
Er zijn 3 Advaita-weken:
- Winterweek rond begin februari op Schiermonnikoog
- Retraiteweek eind juni op Schiermonnikoog
- Stilteweek rond half augustus in De Ardennen (België)
De opzet van de Advaita-weken hangt van de groep af; hiervoor geldt dat alles wat de doelstelling bevordert, positief is en kan worden ingevoegd en behouden.
In het algemeen zijn de volgende elementen belangrijk:
- Stilte is het belangrijkste onderdeel van de retraiteweken, want daarin kan het zelf-zijn het gemakkelijkst open komen.
- Het beluisteren van een opname van Douwe Tiemersma en het lezen van een korte authentieke tekst, vooral van Nisargadatta Maharaj en/of Douwe Tiemersma, is erg nuttig gebleken om de geest in de stilte een goede oriëntatie te geven – steeds aan het begin van een stilteperiode.
- Muziek kan goed werken, maar onder voorwaarde dat je helder en gevoelsmatig open bij jezelf blijft.
- Eenvoudige oefeningen voor ontspanning en inzicht kunnen nuttig zijn.
- Ga met andere activiteiten spaarzaam om, want door de aandacht die ze vragen leiden ze maar al te gemakkelijk af van de doelstelling.
- Spreken tijdens de sessies– er kan iets door mensen worden gezegd, maar dan alleen over hun eigen ervaring. Ook bij het spreken blijft de stilte het belangrijkste
- Begeleiding en initiatief wordt (op vrijwillige basis) verdeeld onder de aanwezigen.
- Omgaan met elkaar buiten de sessies– Dan is het belangrijk om vanuit de Openheid met elkaar te zijn. Samen de stilte in alles ervaren, ook tijdens het spreken. Blijf steeds jeZelf.
De eigen instelling is doorslaggevend voor wat er gebeurt:
- Binnen-buiten: aan de ene kant is er een diepe inkeer met bewustzijn van je zuiverder zelfzijn.
Aan de andere kant is er een openheid die steeds meer totaal wordt.
Juist als je je inkeert, is er de mogelijkheid door ontspanning alles open te laten komen tot non-dualiteit. - Radicaliteit: de deelnemers richten zich volledig op de essentie van zichzelf en van de hele werkelijkheid, dat wil zeggen, op non-dualiteit.
Het gaat niet om een goed gevoel.
Dat betekent een toespitsing van de oriëntatie, waarbij allerlei interessante zaken wegvallen. - Deze toespitsing betekent ook de oriëntatie op één leraar / lijn van leraren:
juist omdat het gaat om het hele eigen bestaan, zal de aandacht niet meer verstrooid moeten zijn.
Natuurlijk zal er een kritische instelling moeten blijven, maar ergens zal het vertrouwen moeten groeien.
Dan kan het inzicht groeien en het openbreken plaats vinden.
